Poëzie- Ποίηση
De Griekse dichteres Kikí Dimoulá (1931-2020) maakt poëzie van het alledaagse, genomen uit het huis-, tuin- en keukenleven: een winst- en verliesrekening, kindertekeningen, regendruppels, een huis met balkon aan zee, slaappillen, aanrakingen.
Met die alledaagse werkelijkheid gaat zij in gesprek op basis van haar gevoelens en innerlijke reacties. Zo komt zij tot een ‘metafysica van het alledaagse’. Altijd even menselijk, én met gevoel voor het absurde, tragische, onontkoombare.
In die alledaagse wereld houdt Dimoulá zich staande met haar dromen, fantasie, herinnering – en haar gedichten: haar toevluchtsoord van ‘zoete illegaliteit’, van vrijheid. Door alle ogenschijnlijke somberheid heen zien we montere levens-aanvaarding, verslaving aan het leven. Uitgedrukt met lichte ironie, weldadige humor, speelse neiging tot het groteske. Zo blijft er lucht in haar gedichten, zonder dat ze luchtig worden.
In deze tweetalige uitgave: een ruime keuze uit alle veertien bundels van Kikí Dimoulá, van 1956 tot en met 2016. Meer over haar leven en werk in het nawoord van de vertaler.
Keuze, vertaling en inleiding zijn van Hero Hokwerda, vertaler van tal van werken uit de Nieuwgriekse letterkunde en tot voor enkele jaren universitair docent Nieuwgriekse taal- en letterkunde aan de universiteiten van Groningen en Amsterdam.
