Proza-Πεζογραφία
Το ξέρω…” του είπε η Αλκυόνη. “Είναι πολύ δύσκολο να βαδίσει ένας άνθρωπος το δρόμο της ευτυχίας…” “Κάνεις λάθος” της απάντησε χαμογελώντας ο Αμπντάλ-Μουσά. “Είναι πολύ εύκολο να βαδίσει ένας άνθρωπος το δρόμο της ευτυχίας…Το δύσκολο είναι να καταφέρει να τον διακρίνει…” “Μα και να τον διακρίνω πώς να τον περπατήσω, αφού σημασία έχει μονάχα τι ορίζει για μένα το γραμμένο; Το κισμέτ…” “Το κισμέτ είναι απλώς αυτό που επιθυμεί ο Θεός για τον άνθρωπο. Κι αυτό που επιθυμεί ο Θεός για τον άνθρωπο είναι να κάνει ο ίδιος ο άνθρωπος ό,τι επιθυμεί …” της απάντησε. Από το περσικό Ισφαχάν μέχρι τη μυστηριακή Καππαδοκία και από την ιερή Σαμαρκάνδη μέχρι την αιώνια Βασιλεύουσα, ο δερβίσης Αμπντάλ-Μουσά, αντάμα με τη μικρή Αλκυόνη, αποδύεται σε ένα ριψοκίνδυνο κυνήγι· στόχος του, να συλλέξει τις εφτά περσικές μικρογραφίες, ώστε να συνθέσει το ερωτικό ελιξίριο των δερβίσηδων του Ισφαχάν. Η ιστορία του Μούσα και της Αλκυόνης είναι το ερωτικό σκίρτημα της νιότης και το ανυπέρβλητο θαύμα της θέλησης· μα, πιο πολύ, είναι το ζωογόνο φτερούγισμα της ψυχής στον Έβδομο Ουρανό της Ευτυχίας
