Proza-Πεζογραφία
Αθήνα, 1941. Μια ιστορία αστυνομικής πλοκής και συγχρόνως η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα ξετυλίγεται με φόντο την κατεχόμενη Αθήνα. Ο νεαρός Μιχάλης Γαρουφαλλίδης, ένας καθ’ όλα μετρημένος νέος, ενηλικιώνεται βίαια, όταν προσπαθώντας να μεταδώσει στην Αντίσταση μια κρίσιμης σημασίας πληροφορία για την πατρίδα του -την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στο ρωσικό μέτωπο-, θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα.
Συναρπαστικές σκηνές καταδίωξης, δύο απόπειρες δολοφονίας από αγνώστους -είναι η Ασφάλεια; είναι η ίδια η κατοχική κυβέρνηση; ή μήπως οι αντιμαχόμενες παρατάξεις που δρουν την περίοδο της Κατοχής;- σε συνδυασμό με το κυρίαρχο αίσθημα της διαρκούς παγίδευσης του ήρωα και της επακόλουθης ψυχικής ασφυξίας, δημιουργούν μιαν υποβλητική ατμόσφαιρα που θυμίζει τα κείμενα του Κάφκα και το θέατρο του παραλόγου.
Το “Πολεμώντας στο σκοτάδι” διακρίνεται για την επιτυχή και γόνιμη χρήση διαφορετικών ειδών: του ιστορικού μυθιστορήματος, του αστυνομικού μυθιστορήματος με στοιχεία κατασκοπίας και του μυθιστορήματος μύησης. Το σύνολο του κειμένου θα μπορούσε να διαβαστεί και ως παραβολή, ως “πολιτικό παραμύθι”, που ωστόσο λειτουργεί εντέλει ειρωνικά, καθώς στο βάθος της Ιστορίας προβάλλει το σκοτεινό βάραθρο του Εμφυλίου.
