De Griekse auteur Nikos Kachtitsis emigreerde in 1956 naar Canada en keerde pas in 1970 naar zijn geboorteland terug, om er kort daarop te sterven, slechts 44 jaar oud.
Zijn hoofdwerk De held van Gent (1967) presenteert hij als de Griekse ‘vertaling’ van een in het Nederlands geschreven manuscript, waarvan de auteur een klerk aan het Gentse gerechtshof zou zijn. Kachtitsis brengt de mythologie van spionage en ballingschap tot leven: een cyclus van verhalen die zich situeert in het Gent van de belle époque.
Deze door Maurice Maeterlinck, Edgar Allan Poe en onrechtstreeks ook door Multatuli geïnspireerde detectiveroman gaat in essentie over de onmogelijke taak waarvoor elke schrijver zich in wezen gesteld ziet: het innerlijk van zijn personages, die hij als een spion belegert, op een objectieve wijze te beschrijven.
Op deze manier wordt Kachtitsis’ werk, met zijn onbetrouwbare verteller die nooit de belofte inlost om klare wijn te schenken, een voorloper van Paul Austers New York Trilogy (1985-1986).
Deze Nederlandse vertaling van de hand van de “Gentenaar” Gunnar de Boel zet Kachtitsis’ literaire spel verder. Meer over dit spel, het boek en de schrijver in de inleiding van de vertaler.
