Achtendertig verhalen van Griekse schrijvers over Griekse eilanden: over grote als Kreta, Korfoe, Cyprus en over kleintjes als Nimos, Télendos en zelfs het onooglijke `Waterloos’.
Verhalen geschreven van eind negentiende tot eind twintigste eeuw: traditioneel, modern, postmodern. Verhalen over de meest verschillende aspecten van het eilandleven. Over het zee- en over het landleven van de eilanden. Over Griekse en over buitenlandse toeristen. Over Kreta toen het nog Turks was en over Rhodos dat door toeristen bezet wordt. Over het leven van oude sponzenduikers en over een sponzenduiker die met een toeriste aanpapt. Over een negentiende-eeuwse `Sabijnse maagdenroof’ en over moderne toeristische `maagden’-roof. Over traditioneel eergevoel en hedendaagse vrijmoedigheid. Over emigrerende eilanders en over buitenlanders die zich op eilanden vestigen. Over de tering die vroeger huishield en over de dreiging van AIDS tegenwoordig. Over een terugkeer naar Ithaca die geen terugkeer is. Over zeelui die van huis zijn en over hun vrouwen die vertroosting zoeken. Over vissers en over smokkelaars. Over oude bourgeoisie die op jacht gaat en over moderne schooljeugd in de disco. Over aristocratische uitstapjes te paard en over een shabby havenbuurt van dezelfde stad. Over een eiland als een droom en over een eiland als projectie van persoonlijke impasse. Over vroegere machthebbers op Cyprus en over de verdrijving uit Famagusta in 1974.
