Vertaling Hero Hokwerda
Wat is het zevende kleed? En wanneer het wegraakt, waarom komt dan een gezin in moeilijkheden, een dorp, een heel land? Drie vrouwen weten het en spreken erover.
Een oude vrouw, uit Klein-Azië nog, van bijna mythische dimensies, gekweld door het leven en door de Grieken van Griekenland, maar die de geschiedenis op haar schouders blijft torsen.
Een dochter die zich gedwongen ziet – omdat het ‘nu eenmaal zo hoort’ – een weg te gaan die zij niet wil.
Een kleindochter die ‘met haar oren klappert’, ‘er met de pet niet bijkan’, ‘er steil van achterover slaat’, ‘erop flipt’ en die opgaat in het luchtledige van Athene.
Een moord. Een loutering. Een heugenis aan een antieke tragedie. Een boom.
En het zevende kleed, dat weg is. Een schakel in een keten, voor altijd verloren.
Evgenía Fakínou werd in 1945 geboren in Alexandrië. Na een studie grafische kunsten en een gidsenopleiding in Athene was ze tot 1974 werkzaam als gids.
Vervolgens leerde ze in Belgrado de kunst van het poppenspeltheater; in 1976 richtte ze het eerste poppenspeltheater in Athene op, waarmee ze vijf jaar zou blijven werken. In 1977 verscheen haar eerste kinderboek, het begin van een lange reeks.
In 1982 verscheen ook haar eerste ‘gewone’ roman,Astradení, over een klein eilandmeisje dat met haar familie in de stad Athene terechtkomt. Intussen zijn er meer dan tien romans van Fakínou verschenen, die alle veel succes hadden in Griekenland en nog steeds herdruk op herdruk beleven.
In Fakinou’s romans ontmoeten we steeds weer de tegenstelling grote stad-platteland, het moderne tegenover het traditionele leven, de onderdrukking van de persoonlijkheid, de zoektocht naar een identiteit, naar de verloren droom – in het bijzonder van de vrouw.
Het zevende kleed (1983) is haar tweede roman; haar derde roman, De grote groene en Meropi was het voorwendsel zijn ook in het Nederlands verschenen . Haar man, Michalis Fakínos, is eveneens een bekend prozaschrijver.
